Van Clearwater naar Cache Creek

6 september 2016 - Cache Creek, Canada


Dinsdag 6 september 2016

Weer veel regen, maar op het juiste moment de zon, even terug in de tijd en …….. een trauma voor Jaap!

Het wordt eentonig, maar het heeft de hele nacht geregend. Als we opstaan en naar buiten kijken hebben we er weinig vertrouwen in, dat het beter zal worden. Gelukkig hebben we vandaag een reisdag met vermoedelijk niet al te veel highlights onderweg.
Rond half 10 vertrekken we. We rijden van Clearwater naar Cash Creek. We verlaten de Rocky Mountains en zien om ons heen het landschap veranderen. Het wordt wat dorrer en de bergen veranderen ook. Ze zijn minder hoog met een andere begroeing. Maar als we zo’n twee uurtjes gereden hebben zien we het grootste verschil ……….. De zon. Jawel hij is er weer. Gek, dat zoiets gelijk van invloed is op de stemming. We zien plotseling dat we toch wel langs hele mooie meren en rivieren rijden. Ook zien we weer de kilometerslange treinen rijden. Zodra we bij een mooi uitzichtpunt aankomen, stoppen we, springen uit de campers (behalve Anita, want die heeft nog wat last van haar rug. Gelukkig gaat het wel al een stuk beter) en maken een aantal foto’s van het meer waar we staan en van die hééééle  lange trein.
Nadat we weer ingestapt zijn rijden we verder richting Kamloops. Net buiten deze plaats stoppen we om koffie te gaan drinken. Jaap vindt de koffie niet lekker zegt hij en loopt er mee naar het toilet om het te lozen. Daarna zien we hem niet meer, totdat hij heel enthousiast terug komt aan onze tafel met de mededeling dat Zweden-Nederland op de TV is. In Nederland is het op dat moment 20.45 uur, dus de wedstrijd staat op punt van beginnen. Jaap blijft nog even hangen voor de TV, maar na het Wilhelmus komt hij bij ons terug en gaan we onze rit vervolgen.
Het is nog maar zo’n 60 a 70 km naar Cash Creek en we komen daar aan om goed half twee.
Bij de eerste de beste gelegenheid vullen we onze voorraden aan en tanken we de campers af. Die krengen zuipen……….! Ongelofelijk. 
Dan rijden we naar ons verblijf voor de nacht “The Historic Hat Creek Ranch”.
Daar aangekomen zijn we gelijk erg enthousiast. De zon schijnt lekker en wat we zien is geweldig. We zijn vroeg, dus geen probleem om een plaats te krijgen op het campinggedeelte.
Nadat we de campers op de plaats hebben gezet, besluiten we om de ranch te gaan bezichtigen. 
Jaap loopt echter eerst nog een trauma op door zijn eigen toedoen. Direkt achter onze campers lopen twee paarden. Als Jaap naar ze toeloopt komt de ruin gelijk op hem af. Jaap streelt het paard een tijdje onder de kin en wij zien dat het dier dit erg waardeert. Een bepaald deel van het paard begint te groeien en als we Jaap hierop hebben geattendeerd, doet hij net datgene, wat hij niet had moeten doen! Hij kijkt er naar!
Of Jaap er ooit nog overheen komt………we weten het niet!
Afijn, we gaan de ranch bekijken. We stappen werkelijk een eind terug in de tijd. De tijd van de goudzoekers, cowboys en postkoetsen. Geweldig! We nemen echt even de tijd om dit goed te bekijken. We leren zoveel over die oude tijd en maken een tochtje met de postkoets. Als het tijd is om iets te eten, gaan de dames de campers in om het eten klaar te maken en proberen de mannen om de verhalen en foto’s op de blog te krijgen. 
Geloof het of niet, maar het eten is eerder klaar. Na het eten gaan we het nog eens proberen, waarbij het maar gedeeltelijk lukt. We proberen echt jullie zo veel mogelijk mee te laten genieten, maar helaas laat de techniek ons regelmatig in de steek. Dan besef je ook hoe verwend we zijn in Nederland qua internet en wifi!
Nadat we het hebben opgegeven lopen we naar het vuur, dat inmiddels door twee andere campeerders is aangestoken. Dit blijken twee jonge Duitsers te zijn, die met een VW busje 2 weken rondtrekken.
Tegen half tien zoeken we onze campers weer op en duiken het bed in.

Foto’s

2 Reacties

  1. Frans bongers:
    9 september 2016
    wat heerlijk dat jullie zo snel de zon er bij kregen wij genieten elke dag mee met jullie zelf staan we op het punt naar oostenrijk te vertrekken maar we blijven jullie volgen hoor veel mooi weer en plezier daar knuffel van ons
  2. Guus en Agnes:
    9 september 2016
    Weer een prachtig verhaal......en wat een belevenissen !!! Gelukkig nu de zon erbij, dat maakt alles toch wel een beetje mooier en vriendelijker !!!!
    Veel liefs voor jullie allemaal.