Vancouver 2

We hebben het vannacht al weer gehoord…… Regen! Als we opstaan regent het dan ook behoorlijk. Vannacht!!!! Heeft Anita besloten, dat ook zij liever niet naar de hangbrug gaat. Wij, Anita, Wim, Gé en Gerrit doen het dan ook even rustig aan vanmorgen. Ondanks de regen vertrekken Cobie en Jaap rond half tien “down town”. Daar zullen ze de beslissing nemen om wel of niet naar de hangbrug te gaan. Als ze echter goed en wel vertrokken zijn, klaart de lucht op en lijkt het er zelfs op, dat de zon pogingen doet om door te breken.
“Thuis” wordt de camper schoongemaakt en wordt de was gedaan. Gerrit kruipt maar weer achter z’n Ipad en plaatst het laatste nieuws op de blog. Er zijn wat technische problemen met het uploaden van de foto’s. Deze komen van Gé’s toestel en net als met de foto’s van Cobie’s camera vertikt de techniek het om ze te uploaden! Na heel vaak opnieuw proberen (er is gelukkig wat tijd omdat de was nog niet droog is) lukt het toch om een zestal foto’s bij het verhaal van “Vancouver 1” te plaatsen. 
Als de wassen droog zijn en opgeruimd, vertrekken ook wij “down town”.
Met de ervaring van gisteren staan we in no time midden in het centrum van Vancouver. De oma’s realiseren zich, dat ze nog maar een week te gaan hebben (time flies when you’re having funn), dus moet er gezocht worden naar soeveniertjes voor de kleinkinderen! Wim en Gerrit volgen (en betalen) wel. Als uiteindelijk de soevenirtjes gevonden zijn is het tijd om te lunchen. Geen probleem om hiervoor een geschikt ding te vinden. Keuze genoeg.

Terwijl Wim, Anita, Gé en Gerrit op soevenirjacht zijn, hebben wij, Cobie en Jaap, een bezoek gebracht aan het Capilano Suspension Bridge Park. Ondanks de hevige regenval ‘s morgens zijn ze toch om half tien vertrokken. Aangekomen in Vancouver stad was het inmiddels droog geworden en later brak zelfs de zon nog van tijd-tot-tijd door.  Helaas durfden Gé en Anita de uitdaging niet aan. Gerrit en Wim waren solidair en gingen dus ook niet mee. In dat park  is nl. de langste hangbrug ter wereld, te weten de 137m lange touwbrug, die 70 meter boven de rivier hangt. En wat denken jullie...? Cobie en Jaap zijn er overheen gegaan. Daarna zijn ze nog over 7 smalle bruggen op 30m hoogte tussen de oeroude oerwoudreuzen gelopen en hebben ze ook nog de nieuwe cliffwalk gedaan. Ook al een uitdaging op zich! Daarna zijn ze terug gegaan naar Vancouver met de bedoeling om daar nog wat rond te hangen en te shoppen.  

Als iemand niet weet, hoe groot Vancouver is dan zeggen we alleen maar dat Amsterdam er een dorp bij is! En wat denken jullie, bij de “steamclock” ontmoetten we elkaar, zonder dat we hier afspraken over gemaakt hebben. Met zijn zessen gaan we dus verder en aangezien het weer toch enorm is meegevallen, besluiten we op zoek te gaan naar een terrasje.
Een terras bereiken we niet, maar wel “Steamworks brewing Co.” Dit blijkt één van de vele brouwerijen van Vancouver met beneden, naast de ketels een restaurant annex proeflokaal.
Cobie en Gerrit bestellen dan ook een “taster pack”. Dit is een plankje met daarin 4 glaasjes met verschillende biersoorten, die daar gebrouwen worden. Zij krijgen een “lager”, een “kölsch”, een “Pale” en een “common”. Inderdaad 4 totaal verschillende bieren, waarbij Gerrit de eerste twee het lekkerst vindt en Cobie de laatste 2. Zo blijkt maar weer, dat smaken verschillen.
Nadat we hier lekker gezellig hebben gezeten, lopen we naar buiten, kijken nog even naar één van de gigantische cruisseschepen en zoeken de juiste bus op om terug te gaan naar de camping. Ons laatste nachtje Vancouver zit er aan te komen en morgen vertrekken we naar het wijngebied, de Kokanagan Valley!